ไม่คิดว่าจะเป็น จนมีอาการเป็นไข้ช่วงสงกรานต์นี่แหละ น่าจะราวๆวันที่ 13 เหมือนมีไข้อ่อนๆรึเปล่าไม่แน่ใจ ทั้งๆที่อีต่ายเหมือนจะเป็นไข้มาซักแปปแล้ว เราก็ยังเฉยอยู่ (ปกติไม่ได้เป็นไข้ง่ายๆ) เลยไม่ระวังตัว
พอแน่ใจละว่าติดไข้ ซึ่งเป็นไข้หวัด อาการยังไม่มีอะไร คืออะไรธรรดมาหา หายใจธรรมดา ไข้มีต่ำๆ แต่อีต่ายอาการหนักมากจนสแตมให้ไปตรวจ ซึ่งสรุปสุดท้ายไปตรวจที่รถพระราาชทานที่มาตรงห้วยขวางพอดีวันที่ 17 สรุปผลออกมาวันที่ 19 สรุปว่าเป็นจ้า
อาการที่วัดจากเครื่องวัดออกซิเจนในเลือดขึ้น 99% ไม่รู้หมายความว่าไง แต่ไม่ขึ้นไม่ลงมาตลอดตั้งแต่ทราบผลวันแรก ส่วนไข้ก็อยู่ที่ 37.5 – 37.6 แกว่งอยู่แค่นี้ ไม่ได้กินยาพาราถ้าไม่สูงกว่านี้ แล้วก็กินวิตซีแค่นั้นแหละ
ส่วนการกินการนอนก็อัดยานอนหลับตื่นมาบ่ายๆ กินแล้วก็นอนดูติกตอก ทำงานตามประสาก้อกแก็กๆ แล้วก็รอหมดวันแล้วก็หวดยานอนหลับอีกหลับ กินน้ำแยะะๆ คิดว่าจะได้หายไวๆ (มันจะหายไวใช่มะ)
ตอนนี้ก็กักตัวรอเตียง รพ ไปก่อน ส่วนเรื่องจะเคลมประกันอะไรนั้นก็ขอเอกสารกันไป หวังว่าจะได้ตังกลับมาบ้างนะโควิด นี่ต้องกักตัวออกไปไหนไม่ได้ทรมานชิบหาย ข้อดีมีอย่างเดียวคือขาวไวกว่าทาครีมกันแดดไวเทนนิ่งอีก เพราะไม่ต้องนั่งวินไปออฟฟิสสายๆตากแดด เลยขาวเฉ้ย ถือว่าอย่างน้อยก็มีข้อดีนะ กักตัวโควิด
